fbpx

Opnieuw verliefd op mijn vakHoezo heb ik geen vitaal beroep?

“Alies, jij bent toch gewoon heel nuttig bezig voor jouw klanten? En die zitten toch ook in de zorgsector? Dan kunnen onze jongens gewoon naar de noodopvang op school hoor.” Voor de vader van mijn kinderen is het bij aanvang van de coronacrisis een uitgemaakte zaak. Ik ben het volstrekt met hem oneens (zoals vaker, maar dat is een blog an sich). Marketingcommunicatie-strateeg, ondernemer, werkgever. Mijn rollen vind ik niet terug in de lijst ‘vitale beroepen’ zoals die door de overheid aan het begin van de coronacrisis is opgesteld. Als ik de journalistiek was ingegaan, ja dan! Dan had ik wel meegeteld de afgelopen maanden. Dan had ik ‘met goede informatievoorziening’ echt iets kunnen bijdragen aan het indammen van het coronavirus.

Maar als leading lady van een bureau voor marketingcommunicatie zeer zeker niet. En dat steekt toch een beetje. Want zijn wij marketeers en communicatiedeskundigen dan echt zo nutteloos als de afgelopen weken op meerdere plekken is beweerd? Ik vind zeker van niet. Toch moest ik bij mezelf te rade gaan om opnieuw de waarde van mijn vak onder woorden te brengen. Want ja, levens redden dat doen we bij Buro Dirigo inderdaad niet.

Klinkt contentcreator beter dan voorlichter?

En dat is nogal logisch. Ik ben daar -net als de meeste van mijn collega’s- ook helemaal niet goed in. Niet voor niets koos ik als 16-jarig meisje voor de opleiding Journalistiek & Voorlichting aan de Christelijke Hogeschool van Ede. De plek waar ik al snel door had dat ik er thuishoorde. Na het halen van mijn propedeuse koos ik voor de studierichting Voorlichting. Want ‘schrijven kan ik al, dus journalist worden bij een krant lukt sowieso’. De arrogantie van deze logica ontging me volledig. Voorlichting dus. Wie kent these days nog iemand die werkt als voorlichter? We noemen onszelf heel wat fancier: ’contentcreator’, ‘brandmanager’ of ‘corporate communications officer’.

Verbinden in veranderende markt

Of in goed Nederlands: bedrijfsmatig verbinder. Want dat is wat mij betreft een van de kerntaken van een marketeer/communicado: het continu verbinden van de binnenwereld van organisaties met dat wat in de buitenwereld leeft. Zo blijven bedrijven en organisaties aangesloten op hun markt, kunnen ze tijdig inspelen op ontwikkelingen en de juiste snaar raken in hun tone-of-voice. In een wereld die voortdurend en steeds sneller verandert, vraagt dat om een lenige geest. Als communicatieprofessional kun je niet zonder scherpe analytische blik: we moeten de tijdgeest telkens opnieuw blijven lezen: voelsprieten uit, subculturen in. Zeker nu.

Vitaliteit is een vereiste

Als marketingcommunicatieprofessional heb je ook een sterke positie intern nodig en overtuigingskracht. Zie jouw inzichten maar eens vertaald te krijgen in organisatiebeleid. Een flinke dosis creativiteit is eveneens onontbeerlijk. Om het verhaal van de organisatie steeds weer op een opvallende manier over te brengen. Om dat te kunnen doen, moet je vitaal zijn. Zeker als je zoals ik aan bureaukant werkt. Dan ben je altijd op meerdere borden tegelijk aan het schaken. Ons team denkt en creëert voor een diversiteit aan klanten in uiteenlopende sectoren: superleuk als je nieuwsgierig bent, van veel prikkels houdt en motivatie haalt uit het boeken van resultaten.

Het voordeel van werken aan bureaukant is ook dat je soms kunt kiezen voor welke klanten je wel of niet werkt. In ons team gaan we het liefst voor opdrachtgevers die de wereld een beetje mooier maken. Logisch dus dat we vooral actief zijn voor zorgverleners, goede doelen en maatschappelijke en overheid-gelieerde organisaties.

Is daarmee de kous af? Nee. Voor mij gaat zinnig werk -want dat is de vraag achter de vraag- vooral over drijfveren. En die kunnen in een gezond commercieel bedrijf zelfs idealistischer zijn dan bij een geweldige NGO. Neem onze klant BLG Wonen, waar ik telkens de wil proef om middels hypotheken de woningmarkt toegankelijker te maken voor meer mensen. Hoe mooi is dat?

Wat drijft jou?

In deze coronatijd komen drijfveren meer bloot te liggen. Ook die van mezelf. Hoe belangrijk vind ik mijn ondernemersresultaat in relatie tot werkgelegenheid voor mijn personeel? Wanneer kies ik voor stabiliteit, wanneer kan er nog wel wat risico bij? Vragen die me sinds het uitbreken van de coronacrisis soms wakker houden. En natuurlijk vraag ik me daarbij ook af of beleidsmakers wel genoeg kunnen invoelen wat het betekent om als ondernemer de verantwoordelijkheid te dragen voor omzet, voortgang en stabiliteit. En of de behoefte om controle uit te oefenen niet een te sterke invloed heeft gehad.

Nieuwe relevantie

Maar vooral heeft mijn zelfonderzoek naar drijfveren me nieuwe motivatie gegeven voor mijn vak. Want hoe we het ook wenden of keren – we leven in een tijd waarin er veel verandert. Er ontstaan nieuwe mogelijkheden en kansen. En er gaat ook veel verloren. Als ondernemers en leiders van bedrijven in deze woelige tijd ergens behoefte aan hebben, is het aan vitale marketingcommunicatie-adviseurs. Zij die met nieuwe woorden en beelden de kern van hun organisatie weten te verbinden aan het sentiment in de samenleving. Professionals die de surfen op de golfen van de tijd en die nieuwer relevantie weten te bieden aan klanten en stakeholders. Aan marketeers en communicado’s met fingerspitzen-gefuhl en lef.

Ik heb superzin om daar de komende tijd aan bij te dragen. Om met jou te sparren over hoe jouw bedrijf straks post-corona verder kan groeien in impact.

Enne… gelukkig mogen mijn kinderen vanaf volgende week gewoon weer fulltime naar school. Anders had ik mijn ex nog gelijk moeten geven ook.

Alisa Post
Oprichter/eigenaar, strateeg, trainer
Partnerbadge LeadInfo
  • Buro Dirigo
  • Hendrik Figeeweg 1-U
  • 2031 BJ Haarlem
Mensen maken merken
×

Hej!

Leuk dat je ons appt! Stel ons gerust een vraag of zeg gewoon even gedag 👋🏻

× Stel ons een vraag